نخستین بار بنیامین فرانکلین برای پی بردن به اینکه بار الکتریکی داده شده به رسانای خنثی چگونه در آن توزیع می شود، آزمایشی را در سال 1755 میلادی انجام داد. 80 سال بعد این آزمایش توسط مایکل فاراده انگلیسی به گونه ای دیگر تکرار شد.
ظرف رسانایی با درپوش فلزی را درنظر بگیرید که روی پایهٔ نارسانایی قرار دارد و روی درپوش آن دسته ای عایق نصب شده است.
الف-ابتدا ظرف بدون بار است. یک گوی فلزی را که از نخ عایقی آویزان است باردار و سپس وارد ظرف می کنیم.
ب- اکنون گوی را با کف ظرف تماس می دهیم و سپس درپوش فلزی را می بندیم.
پ- آن گاه درپوش فلزی را با دستهٔ عایقش برمی داریم.
ت- پس از خارج کردن گوی فلزی از ظرف، آن را به کلاهک الکتروسکوپ نزدیک می کنیم. مشاهده می شود عقربهٔ الکتروسکوپ تکان نمی خورد.
از این آزمایش نتیجه می گیریم که بار اضافی داده شده به یک رسانا روی سطح خارجی آن توزیع می شود.
بررسی های دقیق نشان می دهند پس از مدت زمان کوتاهی از دادن بار به رسانا ( کمتر از 9-10 ثانیه) بار در سطح خارجی رسانا توزیع می شود و نحوهٔ توزیع بار در رسانا به گونه ای است که میدان الکتریکی در داخل رسانا صفر شود.
